به عشق بودنت ، عشق را دوست دارم

به عشق شبهایی که صدایت را میشنوم عاشق سکوت و تاریکی ام

فدای دلتنگی هایت ، اشکهای گونه هایت

عشق من دوستت دارم ، بی نهایت...

نگاه مهربانت ، نمیدانم دیگر چه بنویسم در وصف چشمهای زیبایت.

چه بنویسم در وصف تو ، تویی که برتر از احساس منی

تویی که زیباتر از تمام کلمات عاشقانه ای

به عشق بودنت ، زندگی را با تمام تلخی هایش دوست دارم

لحظه به لحظه با تو ، تک تک ثانیه ها را دوست دارم

چند صباحیست از عشق می نویسم برای دلها

عزیزم از عشق نوشتن را، به عشق بودنت دوست دارم

چه بنویسم در وصف روی ماهت ،  

لحظه ای سکوت میکنم به احترام لبخند مهربانت

به عشق بودنت ، عاشق از عشق نوشتنم ،

روزها می آید و می رود ، من عاشق این دنیای عاشقانه ام

من که کسی نبودم، 

اما آنقدر در وصف تو نوشتم  که اینک یک شاعر پرآوازه ام...

تو در قلب منی ، من در قلب تو ،

به عشق این احساس، عاشق بودن را دوست دارم.

لحظه ی آمدنت

از حال میروم هنگام دیدنت

مست چشمهای توام

تو را به آن که میپرستی قسم، مرا تنها نگذار که بدجور گرفتار دل توام

احساسات عاشقانه ی من در وصف تو

اینهمه زیبایی در اطرافم ، گلستان پر از گل در کنارم، اما ...

اما چشمانم ساعتهاست که خیره به چشمان تو است...

به عشق بودنت ، عشق را دوست دارم ،  

به عشق بودنت با تو بودن را دوست دارم

به عشق بودنت فریاد زدن را دوست دارم

میخواهم فریاد بزنم که تا دنیا دنیاست و

آسمان بالای سر ماست ،  

به عشق تو زندگی کردن را دوست دارم

نویسنده:مهدی لقمانی از وبلاگ:daftareshghe.blogsky.com/